- آب سبز
در پزشکی از امراض چشم که عوارض آن افزایش فشار داخلی چشم و درد و سفتی کرۀ چشم و محدود شدن میدان دید است و ممکن است منجر به کوری شود، گلوکوم
معنی آب سبز - جستجوی لغت در جدول جو
- آب سبز(بِ سَ)
نام بیماریی در چشم، بسیار شایع که از فشار درونی چشم پدید آید
- آب سبز
نام بیماری درچشم بسیارشایع که از فشار درونی چشم پدید آید
- آب سبز((بِ سَ))
نوعی بیماری چشم که باعث درد کره چشم و محدود شدن میدان دید می شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آبزن، ظرف بزرگ فلزی، چینی یا سفالی که در آن بدن خود را شستشو دهند، حوض کوچک، وان، آب شنگ، آب سنگ
چهارپایی که هرگاه در راه خود به رودخانه یا جای تنگ آب برسد میان آب بخسبد
آب سیاه، از امراض چشم که باعث تیرگی و نابینایی چشم می شود، آمورز، شرابی که از انگور سیاه گرفته باشند، شراب انگوری، آب بسیار و عمیق، غرقاب، سیل، نیستی، برای مثال زردگوشان به گوشه ها مردند / سر به آب سیه فرو بردند (نظامی۴ - ۶۰۲)
کنایه از موی لب که تازه بر پشت لب جوانی روییده باشد، برای مثال ای نقطۀ سیاهی بالای خط سبزت / خوش دانه ای ولیکن بس بر کنار دامی (سعدی۲ - ۵۸۸)
(بِ)
لغت نامه دهخدا
در قزوین و قمشه و سمیرم فارس نام چشمه هائی است که بزعم عوام افشاندن آب آن در مزارعی که ملخ بدانجا فرود آمده باشد سبب آمدن مرغ سار که ملخ را دفعو تباه می کند، گردد، و آن را آب مرغان نیز گویند
(خَطْ طِ سَ)
لغت نامه دهخدا
خطی که تازه از رخسار خوبان برآمده باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی) :
ز عذارت خط سبز و ز کفت خط سیاه
چون نبیند ز خط صبر بلا باد پدر.
خاقانی.
خط سبز و لب لعلت بچه ماند گوئی
من بگویم بلب چشمۀ حیوان ماند.
سعدی.
یعنی از روی دلبران خط سبز
دل عشاق بیشتر جوید.
سعدی (گلستان).
چگویم آن خط سبز و دهان شیرینت
بجز خضر نتوان گفت و چشمۀ حیوان.
سعدی.
سعدی خط سبز دوست دارد
پیرامن خد ارغوانی.
سعدی.
، خطی را گویند که از غیب مرقوم شده باشد، یعنی کسی نداند که از کجا آمده است و که نوشته است، خط شب را گویندکه خط سیاه و خط ازرق است. (از ناظم الاطباء) (برهان قاطع) ، عالم برزخ بنزد صوفیان. (یادداشت بخط مؤلف)
ز عذارت خط سبز و ز کفت خط سیاه
چون نبیند ز خط صبر بلا باد پدر.
خاقانی.
خط سبز و لب لعلت بچه ماند گوئی
من بگویم بلب چشمۀ حیوان ماند.
سعدی.
یعنی از روی دلبران خط سبز
دل عشاق بیشتر جوید.
سعدی (گلستان).
چگویم آن خط سبز و دهان شیرینت
بجز خضر نتوان گفت و چشمۀ حیوان.
سعدی.
سعدی خط سبز دوست دارد
پیرامن خد ارغوانی.
سعدی.
، خطی را گویند که از غیب مرقوم شده باشد، یعنی کسی نداند که از کجا آمده است و که نوشته است، خط شب را گویندکه خط سیاه و خط ازرق است. (از ناظم الاطباء) (برهان قاطع) ، عالم برزخ بنزد صوفیان. (یادداشت بخط مؤلف)
رودی نزدیک قریۀ امیرآباد در سرحد ایران و روس
آنچه که لب را بسوزاند داغ: چایی باید لبریز و لب سوز و لب دوز باشد
آبی که رنگ آن تیره و کدر باشد، شراب انگوری تیره رنگ، ماده علتی که بسبب آن چشم نابینا گردد، کوری تام یا ناقص که از ضمور و اطروفیای عصب باصره پدید آید، آب بسیار آب عظیم، طوفان، طوفان نوح، آفت مکروه مرگ، مداد دوده مرکب زگالاب نقس
